Świadczenia pieniężne i niepieniężne
Pomoc społeczna jest instytucją polityki społecznej państwa, mającą na celu umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężanie trudnych sytuacji życiowych, których nie są one w stanie pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości.
Pomoc społeczna wspiera osoby i rodziny w wysiłkach zmierzających do zaspokojenia niezbędnych potrzeb i umożliwia im życie w warunkach odpowiadających godności człowieka. Zadaniem pomocy społecznej jest zapobieganie trudnym sytuacjom życiowym przez podejmowanie działań zmierzających do życiowego usamodzielnienia osób i rodzin oraz ich integracji ze środowiskiem.
Osoby i rodziny korzystające z pomocy społecznej są obowiązane do współdziałania
w rozwiązywaniu ich trudnej sytuacji życiowej.
Pomoc społeczna polega w szczególności na:
1. przyznawaniu i wypłacaniu przewidzianych ustawą świadczeń,
2. pracy socjalnej,
3. prowadzeniu i rozwoju niezbędnej infrastruktury socjalnej,
4. analizie i ocenie zjawisk rodzących zapotrzebowanie na świadczenia z pomocy społecznej,
5. realizacji zadań wynikających z rozeznanych potrzeb społecznych,
6. rozwijaniu nowych form pomocy społecznej i samopomocy w ramach zidentyfikowanych potrzeb.
Zasady udzielania pomocy społecznej
Świadczenia pomocy społecznej udzielane są na wniosek:
1. osoby zainteresowanej,
2. jej przedstawiciela ustawowego,
3. innej osoby, za zgodą osoby zainteresowanej lub jej przedstawiciela ustawowego.
Pomoc społeczna może być także udzielana z urzędu.
Osoba lub rodzina może zgłosić się o przyznanie pomocy do ośrodka pomocy społecznej
w miejscu zamieszkania (ośrodki znajdują się w każdej gminie).
Decyzja dotycząca przyznania świadczeń z pomocy społecznej następuje w formie decyzji administracyjne po przeprowadzeniu przez pracownika socjalnego rodzinnego wywiadu środowiskowego w miejscu zamieszkania wnioskodawcy. Decyzje w sprawach świadczeń pomocy społecznej wydawane są w formie pisemnej. Od każdej decyzji służy prawo odwołania.
Co do zasady, zgodnie z przepisami Ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, prawo do świadczeń pieniężnych lub rzeczowych z pomocy społecznej przysługuje:
– osobie samotnie gospodarującej, której miesięczny dochód nie przekracza kwoty
776,00 zł. (czyli „kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej”);
– osobie w rodzinie, w której miesięczny dochód na osobę nie przekracza kwoty 600,00 zł,
(czyli „kryterium dochodowego na osobę w rodzinie”);
– rodzinie, której miesięczny dochód nie przekracza odpowiedniej dla liczby osób w rodzinie sumy kwot kryterium dochodowego na osobę w rodzinie (czyli „kryterium dochodowego rodziny”) przy jednoczesnym wystąpieniu co najmniej jednego z wymienionych poniżej powodów (lub innych okoliczności uzasadniających udzielenie pomocy społecznej):
– sieroctwa;
– bezdomności;
– bezrobocia;
– niepełnosprawności;
– długotrwałej lub ciężkiej choroby;
– przemocy w rodzinie;
– potrzeby ochrony ofiar handlu ludźmi;
– potrzeby ochrony macierzyństwa lub wielodzietności;
– bezradności w sprawach opiekuńczo-wychowawczych i prowadzenia gospodarstwa domowego, zwłaszcza w rodzinach niepełnych lub wielodzietnych;
– trudności w integracji cudzoziemców, którzy uzyskali w Rzeczypospolitej Polskiej status uchodźcy, ochronę uzupełniającą lub zezwolenie na pobyt czasowy udzielone w związku
z okolicznością zezwolenia na pobyt czasowy w celu połączenia się z rodziną (udziela się cudzoziemcowi, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki: przybywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub przebywa na tym terytorium w celu połączenia się z rodziną
i jest członkiem rodziny cudzoziemca zamieszkującego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w związku z nadaniem mu statusu uchodźcy lub w związku z udzieleniem mu ochrony uzupełniającej),
– trudności w przystosowaniu do życia po zwolnieniu z zakładu karnego;
– alkoholizmu lub narkomanii;
– zdarzenia losowego i sytuacji kryzysowej;
– klęski żywiołowej lub ekologicznej.
Osobom i rodzinom spełniającym powyższe warunki może być przyznana pomoc
w następujących formach:
1. Zasiłek stały, który przysługuje:
– pełnoletniej osobie samotnie gospodarującej, niezdolnej do pracy z powodu wieku
lub całkowicie niezdolnej do pracy, jeżeli jej dochód jest niższy od kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej;
– pełnoletniej osobie pozostającej w rodzinie, niezdolnej do pracy z powodu wieku lub całkowicie niezdolnej do pracy, jeżeli jej dochód, jak również dochód na osobę w rodzinie
są niższe od kryterium dochodowego na osobę w rodzinie.
Niezbędnym warunkiem uzyskania zasiłku stałego jest więc wiek emerytalny lub posiadanie orzeczenia o niepełnosprawności w stopniu umiarkowanym lub znacznym.
2. Zasiłek celowy, który jest świadczeniem jednorazowym, przyznawanym przede wszystkim na pokrycie części lub całości kosztów zakupu żywności, leków i leczenia, opału, odzieży, niezbędnych przedmiotów użytku domowego, drobnych remontów i napraw w mieszkaniu, a także kosztów pogrzebu. Zasiłek celowy bywa przyznawany także w formie rzeczowej
(np. zakup z dowozem opału lub sfinansowanie zakupu leków).
3. Zasiłek okresowy, który przysługuje w szczególności ze względu na długotrwałą chorobę, niepełnosprawność, bezrobocie, możliwość utrzymania lub nabycia uprawnień do świadczeń
z innych systemów zabezpieczenia społecznego. Okres, na jaki jest przyznawany zasiłek okresowy, ustala ośrodek pomocy społecznej na podstawie okoliczności sprawy.
4. Osobie albo rodzinie, które poniosły straty w wyniku zdarzenia losowego, klęski żywiołowej lub ekologicznej (np. pożar, powódź, huragan) może być przyznany zasiłek celowy niezależnie od dochodu i może on nie podlegać zwrotowi.
5. W szczególnie uzasadnionych przypadkach osobie albo rodzinie o dochodach przekraczających kryterium dochodowe może być przyznany specjalny zasiłek celowy w wysokości nieprzekraczającej odpowiednio kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej lub rodziny. Specjalny zasiłek celowy może być udzielany jedynie w sytuacjach zupełnie wyjątkowych, wymagających wielu niefortunnych zbiegów wydarzeń, wykraczających poza możliwości ludzkiej zapobiegliwości i musi być przeznaczony na niezbędne potrzeby bytowe, których zaspokojenie stało się niemożliwe wskutek wystąpienia nieprzewidzianych, nadzwyczajnych, wyjątkowych okoliczności.
Więcej informacji na temat możliwości ubiegania się o świadczenia pieniężne bądź rzeczowe przyznawane przez Ośrodek Pomocy Społecznej w Stężycy można uzyskać kontaktując się telefonicznie lub osobiście z pracownikiem socjalnym właściwym dla danego rejonu.
6. Posiłek w szkole i w domu
Program „Posiłek w szkole i w domu” skierowany jest zarówno do dzieci, uczniów, jak i osób starszych.
Składa się z trzech modułów. – Pierwszy moduł to wsparcie i posiłek adresowany do dzieci
i młodzieży. Drugi to posiłek adresowany do osób starszych – powiedziała minister Elżbieta Rafalska. Trzeci moduł został uregulowany w rozporządzeniu, zakłada doposażenie i poprawę standardu już działających stołówek (mających własną kuchnię i jadalnie) lub doposażenie tych, które nie działają tak, aby mogły zostać uruchomione lub o stworzenie nowych, a także wsparcie adaptacji i wyposażenia pomieszczeń przeznaczonych do spożywania posiłków, czyli jadalni.
Program przewiduje wsparcie finansowe gmin w udzieleniu pomocy w formie posiłku, świadczenia pieniężnego w postaci zasiłku celowego na zakup posiłku lub żywności oraz świadczenia rzeczowego w postaci produktów żywnościowych. Pomoc taka trafi do dzieci
i młodzieży oraz osób dorosłych – spełniających warunki otrzymania pomocy wskazane
w ustawie o pomocy społecznej oraz kryterium dochodowe, tj. 150 % kryterium dochodowego uprawniającego do świadczeń z pomocy społecznej.
Z pieniędzy przekazywanych gminom dofinansowane zostaną posiłki wydawane w stołówkach i dowożone osobom dorosłym, w tym niewychodzącym z domu (np. ze względu na podeszły wiek czy niepełnosprawność), które nie są w stanie same przygotować sobie gorącego posiłku (w programie przeznaczono pieniądze na dowóz posiłków).
https://www.gov.pl/web/rodzina/program-posilek-w-szkole-i-w-domu-na-lata-2019-2023
Projekt i wykonanie SEESTUDIO
Copyright © 2022 Wszystkie prawa zastrzezone